วันหนึ่งเขาได้พบว่าที่บ้าน ของเพื่อนมีหนังสือที่่เขาปราถนาอยากอ่านมานาน ชื่อว่า "ชีวประวัติวอชิงตัน" เขาจึงได้ขอยืมมาอ่าน แต่ด้วยเป็นหนังสือที่หายาก เขาจึง บอกกับ ลิงคอล์น ให้ดูแลรักษาดีดี ลิงคอล์น รับคำ และรีบกลับบ้านด้วยความดีใจอย่างสุดขีด
หลังจากนั้น ลิงคอล์น ได้ตั้งหน้าตั้งตา อ่านหนังสือ อย่างใจจดใจจอและมีสมาธิ จนไม่ได้ยินแม้เสียงของแม่ที่เรียกกินข้าว และจนเวลาผ่านไปจนดึก ลิงคอล์น ยังอ่านหนังสือต่อไป จนลืมเวลานอน สุดท้ายแม่จึงออกคำสั่งให้หยุดอ่าน ลิงคอล์น หยุดอ่านและวางหนังสือไว้ที่ข้างเตียง เพื่อที่จะตื่นขึ้นมาและอ่านหนังสือต่อได้ทันที
และในคืนนั้นสิ่งที่คาดไม่ถึงก็เกิดขึ้น เกิดพายุฝนพัดกระหน่ำ บ้านที่เก่าและไม่ได้ซ่อมแซมมาหลายปี น้ำฝนจึงรั่วเต็มบ้านไปหมด ตัวลิงคอล์นเองต้องตกใจตื่นเพราะฝนสาด และที่ตกใจไปกว่านั้นคือหนังสือของเพื่อนบ้านได้เปียกไปครึ่งเล่มแล้ว เขาได้ประคองหนังสือเอามากอดและร้องไห้ด้วยความเสียใจ
วันต่อมา ลิงคอล์นนำหนังสือไปคืนเพื่อนบ้าน ด้วยความละอายใจอย่างสุดปประมาณ พอเห็นเพื่อนบ้านเขารีบก้มหัวเป็นทำนองขออภัยก่อน และ กล่าวคำ "ขอโทษด้วยครับ ผมทำหนังสือคุณเปียกไปหมด ให้ช่วยทำงานบ้าน 3 วันเป็นการชดเชยได้ไหมครับ" เพื่อนบ้านยังไม่ทันเอ่ยปากอันใด ลิงคอล์น ก็ได้รีบพูดต่อว่า "กรุณาอย่าปฏิเสธเลยนะครับ นี้เป็นสิ่งเดียวที่ผมจะทำให้ได้" เพื่อนบ้านจึงต้องตกลง
เช้าตรู่วันต่อมา ลิงคอล์น ก็รีบมาช่วยเพื่อนบ้านทำงานบ้าน ขุดรากไม้ พรวนดินต้นข้าวโพด ตัดหญ้าง่วน ไม่หยุดตลอดทั้งวัน และด้วยความขยันของ ลิงคอล์น จึงทำให้เพื่อนบ้านเข้าใจความรู้สึกของ ลิงคอล์น และได้ชมเชยอย่างมาก ดังนั้นวันสุดท้ายเพื่อนบ้านจึงตระโกนเรียก ลิงคอล์น และบอกว่า "เธอเป็นเด็กดีมาก ในเมื่อเธอชอบหนังสือเล่มนี้ฉันจะให้"
ลิงคอล์นเบิ่งตาโตด้วยความประหลาดใจ "คุณจะยกหนังสือเล่มนี้ให้ผมจริงๆหรอครับ" และเมื่อเพื่อนบ้านพยักหน้าเป็นการยืนยัน ลิงคอล์นก็รีบประคองหนังสือพร้อมค้อมตัวแสดงความขอบคุณ เพื่อนบ้านและรีบวิ่งกลับบ้านอย่างรวดเร็ว
***และเพราะเขาต้องไขว้คว้า อ่านหนังสือด้วยตนเองอย่างต่อเนื่อง ทำให้ความรู้สมบูรณ์มากขึ้น บวกกับทั้งวิสัยทัศน์กว้างไกล และด้วยความไม่ย่อท้อ
***** เอบราแฮม ลิงคอล์น ค.ศ.1860 ดำรงตำแหน่งประธาธิบดีคนที่สิบหกของสหรัฐอเมริกา ในนามพรรครีพบลิกัน และใน ค.ศ.1864 ก็ได้เลือกให้ดำรงตำแหน่งใน สมัยที่ 2
ค.ศ.1865 ลิงคอล์น ถูกลอบสังหารโดย จอห์น วิลกีส์ บูธ ผู้สนับสนุนระบบทาส
ลิงคอล์นได้รับการยกย่องอย่างสูงในใจของชนชาวอเมริกา เพื่อรำลึกถึงเขา รัฐวอชิงตันได้สร้างอนุสรณ์
สถานลิงคอล์นเป็นกรณีพิเศษ และนักประวัติศาสตร์ยกย่องให้เขาเป็นประธานาธิบดีที่ "ยิ่งใหญ" อย่างแท้จริง
อยากรู้ว่าเพื่อนๆ ได้อะไรกันบ้างจากเรื่องนี้คะ ? ข้อคิดดีดี ช่วยแสดงความคิดเห็นด้วยนะคะ ถ้าเยาวชนของชาติ อ่านอยู่จะได้รับข้อคิดดีดี จากผู้ใหญ่อย่างพวกเรา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น